Miejscowość Kanina istniała najprawdopodobniej już od XII wieku. Parafia powstała prawdopodobnie w 1138 r. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podaje, że:

…na najwyższym dziale (595 m.npm.), w miejscu dominującym nad całą okolicą, stoi starożytny
modrzewiowy parafialny kościół pod wezwaniem św. Marii Magdaleny, założony w roku 1138, którego głosy dzwonów, płynąc dolinami łączą się z dzwonami sąsiednich parafii wspólną modlitwą harmonii, co zwłaszcza cichym wieczorem po rosie sprawia wrażenie nie do opisania. Samo położenie tego kościoła świadczy o wielkiej jego starożytności i o pierwotnym przeznaczeniu głoszenia chwały Bożej, nie samej dzisiejszej parafii, której górzysty obszar był prawdopodobnie wówczas jeszcze dziewiczym lasem zarosły, lecz o wiele wcześniejszym osadom, powstającym na porzeczach Słomki i Smolnika.

Inna wersja podaje, że pierwotnie maleńki i ubogi kościół znajdował się na Buczkach, (obecnie znajduje się tam kapliczka i drewniany krzyż), wybudowany prawdopodobnie na miejscu kultowym słowiańskiego bożka Strzygi.

Akta wizytacyjne podają jednak, że parafia Fundacji Rycerskich powstała w II połowie XV wieku, (pierwsza wzmianka w roku 1513), a przy drewnianym kościele od 1521 istniała szkoła parafialna. Drewniany kościół uległ dwa razy spaleniu. Ostatni pożar w roku 1886. Na miejscu całkowicie spalonego kościoła postawiono nową, murowaną świątynię, która służy wiernym do obecnych czasów.

Patronką kościoła jest św. Maria Magdalena, a odpust parafialny przypada 22 lipca.

Obok kościoła jest cmentarz parafialny z kaplicą, na którym znajdują się zabytkowe kamienne nagrobki.

Konsekracji kościoła dokonał bp. Ignacy Łobos 15 lipca 1898 roku. Kościół w 1959 został odnowiony i wówczas przebudowano również min. hełm wieży.

Kościół jest zbudowany z cegły przy użyciu kamienia, otynkowany. Do 1992roku był pokryty dachówką, wtedy bowiem wymieniono pokrycie całego dachu na blachę miedzianą.

Kościół jednonawowy z prezbiterium węższym, gdzie znajduje się zakrystia,od frontu duża wieża nakryta iglicą, wnętrze nakryte sklepieniami kolebkowymi spływającymi na pilastry, dach siodłowy, na nim wieża na sygnaturkę.

Wnętrze i ściany kościoła malowane w 1959 roku zdobiły obrazy ze scenami z życia świętych, historii Kościoła i parafii, malowane przez Czesława Lenczowksiego.

Wyposażenie wnętrza stanowią ołtarze, które w latach 1996-97 zostały gruntownie odnowione jak i całe wnętrze kościoła. Kamienną zaś posadzkę zastąpiono marmurem.